Kadın

 

“Tapınak Filist beylerinin ve bütün içindekilerin üzerine çöktü. Böylece Şimşon ölürken, yaşamı boyunca öldürdüğünden daha çok insan öldürdü.” 

(Hakimler 16:30)

Yıkıldı başlarına Rab’bin tapınağı

Molozlar altında, gördüm

Ev idi Şamşon’a Rab’bin otağı

Aldattı kadınla, gördüm

Mesûlü Şamşon’un Filistin kaltağı

Cehennem katında, gördüm

Erkeğin kalbiydi kadının sunağı

Elinde bıçakla, gördüm

Kaldı ellerinde saçının saçağı

Sunmuştu şeytana, gördüm

Kopardı Delila, bitince aşk çağı

Elindeki kanla, gördüm

“Delila, “Bana güvenmiyorsan nasıl olur da, ‘Seni seviyorum’ diyorsun?” dedi. Sonunda Şimşon dayanamayıp yüreğini kadına tümüyle açtı.” 

(Hakimler 16:15-17)

Yıkılsa İsrail, suçluysa aşığı

Beşerdir erkek zayıftır

Kadınsa Şamşon’a şeytandan aşağı

Erkeğin zayıf karnıdır

Deldiremez idi Tanrı hiçbir dağı

Aşık imanı yarımdır

Güzelse sevgili, hiçse cennet bağı

Onun Rab’bi kadındır

“Ben dünyayı yendim” 

(Yuhanna 16:33)

Şimdi gelin görün, ne yaptı Rabbimiz

Bedene bürünüp geldi

Ağladı İsrail, yetmedi sevgimiz

Ruhu sevgidendi geldi

Ama Rab’de yoktu en zayıf yerimiz

Arz-ı endamı bakirdi

Hileydi yaptığı, içimizde biliriz

Kadınsız cennet bakiydi

“Görseydi Mecdelli Meryem’i benim seni gördüğüm gibi belki Mesih de işlerdi günahlarının ilkini”

Söktün kemiğimi, deriye bürüdün

Dedin işte bu kadındır

Güya bir yılandı, yerlerde süründü

Dedin işte bu şeytandır

Yiyince elmayı, dünyada göründüm

Dedin kovduran yılandır

Düşünce dünyaya yalanın çürüdü

Asıl sebebi Havva’dır

Cennetten kovduran, yanımda yürüdü

Benim asli günahımdır

Benim zayıflığım derimden örüldü

Benim sahte ilahımdır